دعوت از محمد جواد لاریجانی برای عضویت در شبکه های اجتماعی

شبکه های اجتماعی فرصتی استثنایی برای ارتباط مستقیم با مردم است. باید اعتراف کنم برخی حرف های مقامات در شبکه های اجتماعی بهتر دیده و خوانده می شود و در مقابل، آن مقام مسوول هم دقیقا متوجه عکسل العمل مردم نسبت به آن حرف و عملش می شود.

البته حضور در شبکه های اجتماعی اقتضائاتی دارد. مثلا اینکه حسن روحانی و محمد جواد ظریف و محمود واعظی در شبکه های اجتماعی عضو هستند، قضاوت درباره عملکرد مثبت و منفی آنها در این شبکه ها، اقدامی جسورانه است؛ چون هر روز با سیل انتقادات و خواسته ها روبه‎رو می شوند. اما همین شبکه ها و کامنت ها، این فرصت را در اختیار تیم این مقامات قرار می دهد که به‎راحتی و با آنالیز نظرات، کنش ها و واکنش های مردم ایران را بدانند.

اما دلیل اینکه آقای محمد جواد لاریجانی را پیش از سایر مقامات به حضور در شبکه های اجتماعی دعوت می کنم، این است که پویش های زیادی مربوط به حقوق بشر در شبکه های اجتماعی راه افتاده است که یکی از آنها هم در یکی دو روز گذشته به ترند جهانی بدل شد. یعنی صدای مطالبه مردم ایران در شبکه جهانی توییتر بلندتر از صداهای دیگر بود.

چقدر خوب است که خود آقای لاریجانی و تیم شان به طور مستقیم این نظرات را ببینند و در مقام پاسخگویی و حتی استفاده از چنین ظرفیت پذیرفته شده جهانی  برآیند.

البته به غیر از ایشان جای خیلی از نمایندگان مجلس که اصولا وظیفه شان ارتباط با مردم حوزه انتخابی شان است، در شبکه های اجتماعی خالی است. کما این که حضور در این شبکه ها و پاسخگویی به موقع شاید بتواند از صف متقاضیان دیدار با نماینده در شهرهای مختلف بکاهد.